தி டெர்மினல் The Terminal

--கோகுல்--

படித்த புத்தங்களையும், பார்த்த திரைப்படங்களையும், மீண்டும் பார்ப்பதென்பதென்பதும் அவற்றைப் பற்றி நண்பர்களுடன், விவாதிப்பது என்பதும் எனக்கும் மிகவும் பிரியமான ஒன்றாகும். அவ்வாறு சமீபத்தில் மீண்டும் பார்த்து ரசித்த திரைப்படம்- The Terminal.


க்ரோக்கோச்லேவியா என்ற நாட்டிலிருந்து, நியூ யார்க்கின் JF Kennedy விமான நிலையத்திற்கு வந்திறங்கும் , நவோஸ்கி என்ற மனிதனின் வாழ்க்கை இப்படத்தில் சொல்லப்படுகிறது. நாட்டிலிருந்து புறப்பட்ட பிறகு உள்நாட்டு கலவரம் வெடித்து, நாடு தனிமைப்படுத்தப்படுகிறது. இதன் காரனமாக அமெர்க்கா தன் நாட்டினுள், இதுபோன்ற நாடுகளிலிருந்து வருபவர்கள் எவரையும் அனுமதிக்கத் தடை விதிக்கிறது.


இதை அறியாத நிலையில் தன்னுடைய மொழிப்பிரச்சனையின் ஊடாக அந்த விமான நிலைய கண்காளிப்பாளரைச் சந்தித்தும் நிலைமையை சரிவர உணராத சூழ்நிலைக் கைதியாக தனித்து விடப்படுகிறார். நிலைமை சரியாகும் வரை அவரை வெளியில் விட முடியாத சூழ்நிலையிலும் , ஊருக்கு திரும்பிச் செல்ல முடியாத நிலையிலும், கண்காளிப்பார் உத்தரவின் பேரில் 64ம் நம்பர் கேட்டில் தங்கிக் கொள்ள அனுமதி பெறுகிறார்.


ஆங்கிலம் தெரியாத நாட்டில் மொழிபெயர்ப்பு புத்தகத்தின் உதவியுடன் அவர் எபேசும் ஆங்கிலத்தின் மூலமாக அவர் ஒரு காமெடியனாக அங்கு உணரப்படுகிறார்.


அதிகாரியின் கள்ளத்தனமான் உத்தரவால் விமான நிலையத்திலிருந்து வெளியேற வழிகிடைத்தாலும் அதனை நேர்மையான வழெயில் மட்டுமே அடைய வேண்டும் என்ற மனநிலையில் வாய்ப்பை வேண்டுமென்றே மறுத்து விடுகிறார்.


கையிலிருந்த பொருளாதாரம் செலவழிந்துவிட்ட நிலையில் உண்பதற்கும் உறங்குவதற்கும் அவர் செய்கின்ற கோமாளித்தனமான் செய்கைகளை மீறி ஒரு சோகம் வெளிப்படுவதை நம்மால் உணர முடிகிறது.


பிஸ்கட் தின்று பசியாற முயற்சி செய்யும்பொது விமான பயனிகளின் ‘டிராலி’ களை வரிசைப்படுத்தி அடுக்குவதால் கிடைக்கும் சில சில்லறை காசுகள், சில ‘Burger’ கள் வாங்க கிடைப்பதை உணர்ந்து மகிழ்ச்சியால் கத்தும்போது மணம் கலங்குகிறது. தற்காலிக உணவும் புதிதாக நியமிக்கப்பட்ட ஒரு வேலைக்காரனால் பறி போகும்போது நிலைமை மேலும் சிக்கலாகின்றது.


தனது நாடு பயங்கரவாதிகளால் தாக்கப்படுவதை டிவியில், செய்தியில், பார்க்கும்ப்போது , அவரது பரிதவிப்பையும், மொழி புரியாமல் அல்லாடுவதையும், மேலும் விபரம் அறிந்து கொள்ள எஸ்கலேட்டர்களில் தாவித் தாவிச் செல்வதையும் காணும்போது மென்சோகம் நம்மைச் சூழ்ந்து கொள்கிறது.


இவரை உளவாளி என்று சந்தேகிக்கும். துப்புரவுத்த் தொழிலாளியையும் , டிராலி ஆப்ரேட்டரையும் காதலுக்காகத்திருட்டுத் தனமாக உணவு வழங்கும், உதவியாளரையும், தன்னுடைய நட்பு வட்டரத்தில் , மனிதபாமிமானத்துடனான செய்கைகளின் மூலமாக கொண்டுவந்து விடுகிறார்.


தன்னுடைய பாஸ்போர்ட், விசா மறுக்கப்பட்ட நிலையிலும், தினமும், “இளம்-பச்சை” நிறப்படிவத்தை பூர்த்தி செய்து இரண்டு மணிநேரம், வரிசையில் நிற்கும் இவரை, கவுண்டரில் உள்ள பெண் “Denied” சீலுடன் கேளி செய்யும்போது, எப்படியும் உனது மற்றொரு கையில் Approved” சீல் இருக்கிறதே என்ற தன்னம்பிக்கை நிறைந்த வார்த்தைகளோடு சமாளிக்கும்போது இவரது ஆளுமையை முழுதாக உணர முடிகிறது.


அடுத்தவர் துன்பத்தை தன் துன்பமாக நினைத்து விமானப் பணிப்பெண்ணின் சோகக் கதையைக்கேட்டு அவள் மீது காதல் கொள்ளும்பொது, மனதிற்கு மொழியை விட வேகம் அதிகம் என்பதை உணர வைக்கிறார்.


தன் தந்தைக்காக கனடாவில் இருந்து கொண்டு வந்த ஒரு மருந்து பாட்டிலுடன் தன் நாட்டைச் சேர்ந்த ஒரு வாலிபன் அமெரிக்க விமான நிலையத்தில் பிடி படுகிறான். அவனுடைய மொழி புரியாத காரனத்தால் மொழிபெயர்ப்பாளராக நவோஸ்கி நியமிக்கப்படுகிறார். விசாரனையின் போது அவன் தடை செய்யப்பட்ட மருந்தை கடத்த முயன்ற குற்றத்திற்காகக் கைது செய்யப்பட்டு இழுத்துச் செல்லப் படுகிறான்.


அவன் மீதும் அவனது தந்தையின் மீதும் இரக்கப்பட்டு நவோஸ்கி மருந்து பாட்டிலில் இருப்பவை கால்நடைகளுக்கான் மருந்துகள் என்று அந்த இளைஞனை ஆங்கிலத்தில் சொல்ல வைக்கிறார். இதனால் இளைஞன் விடுதலை செய்யப்படுவதுடன் காவல்துறை அதிகாடியின் , வெறுப்பால், நியூ யார்க் விமான நிலையத்தில் இருந்து அவர் வெளியேறுவதற்கான உத்தரவு மறுக்கப்பட்டு மேலும் பல நாட்கள் விமான நிலையத்திலேயே அடைபட்டுக்கிடக்க வேண்டிய நிலைக்குத்தள்ளப்படுகிறார்.


விமானப்பணிப்பெண்ணைக் காதலிக்கும் அவர், அவளுக்கு டின்னர் கொடுக்க உறுதி அளித்து விட்ட காரனத்திற்காக, தன்னுடைய கடினமான முயற்சியால் விமான நிலைய “ கார்பெண்டர்” குழுவில் இணைந்து பணிபுரிந்து பணம் சேர்த்து, “ டின்னர்” வைக்கிறார்.


கடைசியில் தடை நீங்கி, வெளியேறினாரா, தனது காதலில் வெற்றி பெற்றாரா என்பது சஸ்பென்ஸ். பிரமாண்ட இயக்குநரான ஸ்பீல் பெர்க்கின் இயக்கம் இது என்பதை நம்பமுடியாத அளவிற்கு அற்புதமானத் திரைப்படம். மிக அருமையான் இசை. “The Queen” திரைப்படத்தின் இசையினை நமக்கு நினைவூட்டுகிறது.


விடாமுயற்சியும், சூழ்நிலையை தமக்குச் சாதகமான பயன்படுதும் திறனு, நேர்மையும். மனிதாபிமானமும் எந்த நாட்டிலும். என்றைக்கும், சரியான விகிதத்தில் பயன்படுத்தப்பட்டால் வெற்றி நிச்சயம் என்பதை ஒற்றை வரியாகக்கொண்டு எடுக்கப்பட்ட, அகதியாக வாழ்வது என்பது பெயரில்லாதவனாக வாழ்வதை விட கொடுமையானது என்பதை உணர்த்திய அருமையான திரைப்படம். “தி டெர்மினல்”.