பொன்.வாசுதேவன்-கணையாழி கவிதைகள்

               பார்வை

தொலைவிலேயே

நோக்கத் தொடங்கியது பார்வை

கோவில் யானையும்

கோபுரமும் மட்டுமே தெரிந்தது

சுவாமியின் உள் அறையை

என்னதான் பூசாரி

வெளிச்சமிட்டு காட்டினாலும்

ஒன்றுமே தெரிவதில்லை இருளில்...

வடிவம் தவிர!

எட்டாத உயரத்திலிருந்த

நான்காவது மாடியின் விளக்கொளி

மிக நன்றாகவே புலப்பட்டது.

தேய்ந்துபோன

பாத்திரங்களின் ஒளி கூட

இன்னமும் மனசில் நிற்கிறது.

எதற்கென என்றில்லாமல்

என்னுடனிருக்கும்

இந்தப் பார்வை என்ன செய்ய? 
                                    - பொன்.வாசுதேவன்
                                       அக்-92 கணையாழி


                  மொழி

உன்னுடன் சேர்ந்து வரும்

அந்த மௌனம் போதுமெனக்கு.

நீ என்னுடன்

பேசவேண்டியது அவசியமில்லை.

எனது பேச்சினைக் கேட்டு

எதையும் வெளிப்படுத்த

வேண்டியதில்லை.

உனது மௌனத்தைத் தவிர.

உனது மௌனம் என்னை

என்றும் மறுத்துப் பேசாது.

உனக்கும் எனக்குமிடையே

என்றும்

கருத்து வேறுபாடுகளில்லை

என்றாலும்

எனது மொழி உனக்கும்

உனது மௌனம் எனக்கும்

என்றும் விளங்கும்

தொடர்பின்றி நான் பேசினாலும்

உன் மௌனம்

கைகட்டி, தலை குனிந்து

நிற்கும் என்னிடம்.

உனக்கும் எனக்குமிடையே

போட்டிகளோ பொறாமைகளோ

ஒரு போதும் இல்லை

நீ உனது மௌனத்தை

கடைபிடிக்கும் வரை!                    
                           பொன்.வாசுதேவன்
                                 -மே.92.கணையாழி


டிஸ்கி:
       ஆமாம் இப்ப என்ன திடீர்னு ’பப்ளிஷர்’ கவிதைகள்னு கேக்குறீகளா? ரெண்டே காரணந்தேன்
          *  92’ க்கு முன்னாடிலேர்ந்தே ‘கணையாழி’ போன்ற எளக்கிய இதழ்களை வாசிச்சவிங்க தான் நாங்க.
         * கதை, கவிதை, குறுநாவல் எல்லாம் எழுதி முயற்சி பண்ணிக்கிட்டிருக்கேன். சீக்கிரம் புக் போடணுமில்ல? :)